Kto oraz na jakich warunkach może dostać skierowanie do sanatorium?

Pobyt w uzdrowisku wiąże się dla kuracjusza z wydatkami. Ponosi on część kosztów powiązanych z wyżywieniem jak też zakwaterowaniem. Wydatki te nie są refundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia.

Pobyt w uzdrowisku trwa trzy tygodnie.

Leczenie sanatoryjne jest kontynuacją leczenia szpitalnego lub specjalistycznego. Jego zamysłem jest rehabilitacja, leczenie schorzeń przewlekłych jak też szeroko zrozumiana prewencja. Skierowanie na leczenie uzdrowiskowe w uzdrowiskowym szpitalu wystawia medyk tzw. ubezpieczenia zdrowotnego, a więc taki, który posiada podpisaną umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia na świadczenie swych usług w danym roku czy też pracuje w placówce, która ma takową umowę. W wypadku konieczności kontynuowania leczenia w szpitalnym uzdrowisku, skierowanie może także wystawić medyk zatrudniony w szpitalu, w którym chory był kurowany. Do skierowania powinna być dołączona karta informacyjna, mieszcząca niezbędne informacje na temat choroby. Wypisując skierowanie na leczenie uzdrowiskowe lekarz kieruje się stanem zdrowia pacjenta, a także wskazaniami uzasadniającymi odbycie tego typu leczenia. Medyk, jaki je wystawił, powinien przesłać skierowanie do właściwego ze względu na zamieszkanie pacjenta oddziału NFZ. Może to też wykonać sam zainteresowany.

W przypadku potwierdzenia skierowania, fundusz musi określić miejsce (lecz nie konkretną miejscowość, tylko przykładowo czy ma to być teren górski czy sanatorium nad morzem) i termin leczenia sanatoryjnego.

Jeśli jednakże stan zdrowia pacjenta uległ w między czasie pogorszeniu i wyjazd do sanatorium musi zostać przyśpieszony, wówczas o zmianie terminu wyjazdu na leczenie decyduje doktor specjalista. Dokona on ponownej oceny skierowania.